Veel ondernemers en professionals met ADHD dragen een zwaar zelfbeeld met zich mee. Een beeld vol zelfkritiek, twijfel en innerlijke strijd.

Het beïnvloedt hun relaties, werkplezier en dagelijks functioneren.

Ondanks prestaties en successen knaagt er iets: het gevoel niet goed genoeg te zijn.

In mijn werk als vitaliteitskundige en coach begeleid ik mensen met een neurodivers brein om die zelftwijfel te ontrafelen. Niet alleen vanuit het hoofd, maar ook via het lichaam en de sociale context.

Omdat je zelfbeeld geen mentaal concept is, maar een levend systeem.

Ik weet hoe hardnekkig die interne stem kan zijn — en hoe je die kunt verzachten en herschrijven.

In dit blog ontdek je wat een zelfbeeld echt is, waarom het zo hardnekkig voelt, en hoe je stap voor stap kunt bouwen aan een gevoel van eigenwaarde.

Zodat je niet langer hoeft te overleven, maar vrijer mag leven — als jezelf.

Je functioneert, presteert zelfs goed.

Maar diep vanbinnen speelt er iets anders af.

Je hoort een stem die zegt: "Je stelt niets voor." Of: "Straks val ik door de mand."

Of simpelweg: "Wat is er toch mis met mij?" Die stem is er altijd.

En als je ADHD hebt, lijkt het wel alsof dat innerlijke geklets op dubbel tempo draait.

Je zelfbeeld is niet wie je bent.

Het is het beeld dat jij van jezelf hebt opgebouwd door ervaringen, opvoeding, cultuur en interacties.

Het vertelt je wie je denkt te zijn — gebaseerd op je gedrag, je keuzes, je talenten en je tekortkomingen. Dit beeld voelt vaak keihard en onbetwistbaar, juist omdat het gevoelsmatig zo waar lijkt. Maar dat betekent niet dat het klopt.

En dan is er nog iets anders: je eigenwaarde.

Waar je zelfbeeld gaat over hoe jij jezelf ziet, draait eigenwaarde om de mate waarin jij jezelf waardevol vindt.

En hier wordt het interessant.

Want veel mensen met ADHD hebben niet alleen een kritisch zelfbeeld, maar ook een diepgewortelde overtuiging dat ze minder waard zijn dan anderen.

Alsof hun 'zijn' minder telt dan dat van een ander.

Wat je voelt, wordt mede gestuurd door hoe je denkt.

En hoe je denkt, wordt gekleurd door je brein.

ADHD maakt dat brein gevoelig voor afwijzing, voor kritiek, voor alles wat bevestigt wat je al dacht: ik ben niet goed genoeg. Die gedachte nestelt zich niet alleen in je hoofd, maar ook in je lijf. Elke opgetrokken schouder, ingehouden adem of gespannen buik herinnert je aan het verhaal dat je over jezelf bent gaan geloven.

Mensen met ADHD zijn vaak creatief, slim, vol energie.

Maar ook kritisch op zichzelf, gevoelig voor afwijzing en perfectionistisch tot op het bot. De lat ligt torenhoog. En elke misstap wordt genadeloos afgestraft — door jezelf.

Vaak is er sprake van Rejection Sensitive Dysphoria (RSD), een extreem gevoelige reactie op (vermeende) afwijzing of kritiek.

Je overcompenseert, pleast of trekt je terug.

Je wordt boos, verdrietig of verdooft. Alles om die interne pijn maar niet te voelen.

Het is geen gebrek aan inzet, het is overleven. Elke dag weer.

En dat overleven is vermoeiend. Want als je steeds het gevoel hebt dat je tekortschiet, leef je niet — je verdedigt alleen maar je bestaansrecht.

Een cursusje hier, een zelfhulpboek daar.

Misschien heb je gepraat met een therapeut.

En even leek het te werken. Tot je weer terugviel in oude patronen. Waarom?

Omdat het vaak te cognitief blijft. Of te algemeen.

Jouw zelfbeeld leeft in je hele systeem — hoofd, lijf en omgeving.

Een oplossing die je alleen laat nadenken, raakt de kern niet. Je moet leren voelen. Begrijpen wat je lijf vertelt. En vooral: je verhaal herschrijven.

Niet met affirmaties, maar met actie. Het vraagt om het herkennen van je automatische patronen, om ze daarna bewust te kunnen kiezen of loslaten.

Je zelfbeeld verander je niet in je hoofd alleen.

Het vraagt om een integrale aanpak: cognitief, fysiek en sociaal.

Bewustwording is de eerste stap.

Wat denk ik nu echt?

Wat voel ik in mijn lijf?

Welke reacties zijn automatisch geworden?

Van daaruit kun je oefenen.

Met mildheid. Met falen. Met anders kiezen. En ja, soms met ademhalen.

Omdat dat letterlijk ruimte maakt. Je leert jezelf kennen op een dieper niveau — en daar begint herstel. Wat we ook weten uit de wetenschap: de ervaring van rechtvaardigheid, van gehoord en erkend worden, is essentieel voor psychisch welzijn.

Als die ontbreekt, bijvoorbeeld omdat je jezelf altijd vergelijkt met een zogenaamd ‘normaal’ referentiekader, raak je steeds verder van jezelf verwijderd.

Oefeningen die je vandaag kunt proberen:

• Dagelijkse check-in: Neem drie minuten per dag om stil te staan bij je gedachten. Wat denk je over jezelf? Waar voel je spanning in je lijf? Noem het op zonder oordeel. In mijn blog over ADHD en ondernemen leg ik uit hoe reflectie je daarbij kan helpen.

• Zelfbeeld/compassie-oefening: Schrijf een negatieve overtuiging over jezelf op. Vraag je af: klopt dit 100%? Wat zou een vriend hierover zeggen?

• Lichaamsbewustzijn: Ga rechtop zitten of staan, adem 5 keer diep in en uit. Merk op of je schouders zakken, je kaken ontspannen.

Voor meer verdieping kun je mijn blog lezen over negatieve overtuigingen, of als je liever begint bij je lichaam, dan is deze blog over je lijf en ADHD een aanrader.

Veel mensen denken dat hun negatieve zelfbeeld puur hun eigen probleem is.

Maar niets is minder waar. Je zelfbeeld ontstaat en ontwikkelt zich in relatie tot anderen. Wat je over jezelf bent gaan geloven, is vaak een afspiegeling van hoe je denkt dat anderen jou zien. En die overtuiging wordt gevoed door ervaringen, context, sociale normen en de verhalen die je omgeving vertelt.

Voor mensen met ADHD speelt daarbij nog iets extra's: zij krijgen vaak het signaal dat ze 'anders' zijn, 'lastig' of 'moeilijk'.

Als dat maar vaak genoeg gebeurt — op school, op werk, in relaties — internaliseer je dat beeld. Je gaat denken dat jij degene bent die niet deugt, die zich moet aanpassen.

En dat vreet aan je gevoel van waardigheid.

In mijn blog over ADHD en stemmingswisselingen leg ik uit hoe deze wisselingen je zelfbeeld kunnen vervormen en je overtuigen dat je niets waard bent, terwijl het simpelweg je stemming is die spreekt.

Wat ik in mijn praktijk zie, en wat ook bevestigd wordt door studies, is dat niet alleen objectieve factoren zoals opleiding of inkomen invloed hebben op ons welbevinden, maar vooral ook onze subjectieve sociale status: hoe we onze positie zelf ervaren.

Mensen die zichzelf als minder waardig inschatten — ook al is hun 'objectieve' situatie prima — hebben vaker last van gezondheidsproblemen, stress en mentale klachten.

Daarom is het belangrijk om te erkennen dat je zelfbeeld mede gevormd wordt door je omgeving, en door hoe rechtvaardig (of onrechtvaardig) je die ervaart.

De weg naar een gezonder zelfbeeld loopt dus ook via het herstellen van rechtvaardigheid — niet in de maatschappij als geheel, maar in je eigen binnenwereld. Door weer te gaan voelen: ik doe ertoe. Ik mag er zijn. Precies zoals ik nu ben.

Waardigheid is niet iets dat je moet verdienen. Je hebt het al.

Omdat je mens bent. Maar we leven in een wereld die waarde toekent aan prestaties, uiterlijk, status.

Dat maakt het lastig om jezelf als waardig te zien als je niet aan dat plaatje voldoet.

Het gevoel van "ik ben minder" komt vaak voort uit hoe je je positie ervaart.

Niet alleen objectief (baan, inkomen), maar subjectief. En die ervaring doet ertoe.

Het beïnvloedt je gezondheid, je keuzes, je gedrag.

Als jij jezelf structureel lager inschat dan anderen, beïnvloedt dat hoe je je voelt — fysiek en mentaal. En het versterkt de gedachte dat jij eerst moet 'verbeteren' voor je ertoe doet. Maar dat is een leugen die je los mag laten.

Een negatief zelfbeeld en twijfelende eigenwaarde zijn geen karakterfouten.

Ze zijn het gevolg van een systeem dat jou telkens vertelt dat je tekortschiet.

Maar het kan anders. Er is een weg naar meer mildheid, meer waardigheid, en meer verbinding met jezelf.

Jij bent niet je gedachten.

Je bent niet wat anderen ooit over je zeiden.

En je bent zeker niet de optelsom van je fouten.

Je bent een mens. Waardig vanaf dag één.

In dit blog heb je kunnen lezen hoe je zelfbeeld gevormd wordt, hoe ADHD dat beïnvloedt, en waarom het zo belangrijk is om niet alleen mentaal, maar ook lichamelijk en relationeel te werken aan verandering.

Ben jij klaar om los te komen van dat oude verhaal?

Om vanuit kracht en kwetsbaarheid te leven, in plaats van te overleven?

Laten we samen kijken wat jij nodig hebt om jezelf weer te ontmoeten.

Plan hier je vrijblijvende matchcall.